Sunday 27 December 2015

Wat is er toch aan de hand met grondstoffen?

Nog niet zolang geleden dacht iedereen, dat in verband met de schaarste de prijzen van de grondstoffen alleen maar konden stijgen.  Nu staan de grondstoffenprijzen op hun dieptepunt.
Er was natuurlijk een goede reden om een aanhoudende prijsstijging te verwachten, aldus Huub Teesing.  Veel landen in opkomst, zoals China en India, gebruiken meer grondstoffen dan rijke landen, die het meer van hun dienstensector moeten hebben.  De sterke groei van die opkomende landen, die nu al de helft van de wereldeconomie vormen, zou leiden tot steeds hogere prijzen voor olie, staal, koper en andere grondstoffen.
Dat gebeurde ook aan het begin van deze eeuw, maar sinds de kredietcrisis zijn de prijzen in een vrije val gekomen. Op dit moment zijn ze zelfs lager dan in de kredietcrisis, ondanks de welvaartsstijging in het Westen en ondanks de opkomst van landen als China, India en andere landen.  De prijsdalingen zouden het gevolg kunnen zijn van een afnemende groei(opkomende markten) respectievelijk lage groei(ontwikkelde landen), maar het zou ook kunnen duiden op een efficiënter gebruik van deze grondstoffen en toename van het aanbod dan wel de ontwikkeling van alternatieve hulpbronnen. Zo kunnen we nu al veel afvalstromen hergebruiken of omzetten in energie.  Moderne auto’s zijn op dit moment al voor meer dan 70% recyclebaar.  In elk geval is het prettig dat wij voor olie en gas nu minder afhankelijk zijn van het Midden-Oosten en Rusland, aldus Huub Teesing.  Toch zou ook de onrust op veel plaatsen in de wereld gezorgd kunnen hebben voor een lagere economische groei en prijsdruk op de grondstoffen, terwijl dat in het verleden juist andersom was.
Het blijft moeilijk om te voorspellen wat de toekomst ons zal brengen


Waarom lukt het Amerika niet om het gebruik van wapens in te dammen?

Elk jaar zijn er in Amerika schietincidenten, die eigenlijk niets met terroristische acties te maken hebben.  Dit jaar al meer dan 350 keer, waar minimaal 4 doden te betreuren waren. Het totaal aantal doden dit jaar bedraagt nu al meer dan 12.000 en als je het aantal zelfmoorden met vuurwapens erbij optelt, bedraagt het aantal slachtoffers meer dan 30.000 in 2015.  En toch lukt het de regering van Obama niet om met behulp van een wetswijziging, de verkoop van vuurwapens aan banden te leggen.  Een onbegrijpelijke zaak, naar de mening van Huub Teesing, die zijn oorsprong vindt in de “Bill of Rights”uit 1791.  Daarin wordt onder meer geregeld dat elke Amerikaan het recht heeft een vuurwapen te bezitten.
Daar zijn , ook in het recente verleden, wel beperkingen in opgenomen, met zelfs de mogelijkheid dat per staat te regelen. Het Amerikaanse Hooggerechtshof lijkt zich nu afzijdig te houden van de discussie, die na elke aanslag weer oplaait. De grote bottleneck is het Amerikaanse congres, die weigert maatregelen te nemen om de verkoop van vuurwapens aan banden te leggen.  Voor een groot deel wordt dit veroorzaakt door een sterke lobby van de wapenindustrie, die niet graag ziet dat de verkoop van hun vuurwapens wordt beperkt. Maar hoe is het mogelijk dat ook labiele personen in het bezit kunnen komen van zelfs automatische wapens? Volgens Huub Teesing kan dit wel geregeld worden. En als je misbruik maakt van je wapenbezit, dat moet die vergunning kunnen worden afgenomen en de wapens in beslag worden genomen.  Maar ook dat verschilt per staat, wat de zaak zeer onoverzichtelijk maakt. 
Ook in Europa is de wetgeving niet centraal geregeld: in Duitsland en België kan je veel makkelijker aan een wapen komen, dan in Nederland. En met de huidige open grenzen kunnen ze ook gemakkelijk Nederland worden binnengevoerd.
Er is al heel veel geweld in de wereld en dan met name in het Midden-Oosten. En natuurlijk zijn er industrieën, die daarvan profiteren.  Het geweld in het Midden-Oosten en Oekraïne houdt de wapenindustrie in Rusland in leven.

We zijn, aldus Huub Teesing, weer heel ver weg van een veilige wereld.

Thursday 10 December 2015

Parijs en haar invloed

Het was de stad van de liefde en dat moet het eigenlijk nog steeds zijn. Voor vele is Frankrijk het land van croissants, campings, voetbal en heerlijke wijn. Eigenlijk alle ingrediënten voor een rustig en prettig verblijf. En dan is er vrijdag e 13e… in combinatie met Parijs nu een tragedie.

Dit is wederom een dag welke veel mensen zich nog lang zullen blijven herinneren middels de vraag: “Waar was jij op dat moment”… En nog vele zullen zich dit ook exact weten.

Huub Teesing vind het vreselijk om te lezen en te zien wat er is gebeurt in de Franse hoofdstad. Het feit dat een paar knotsgekke mensen met een bizarre ideologie zulke vreselijke dingen kunnen aandoen is helaas een feit geworden. De schrik die veel mensen met zich meedragen de komende jaren is veelzeggend.

Het idee dat men solitair moest zijn en zich als 1 Frankrijk moet gedragen klinkt heel goed, echter blijft er in het achterhoofd van veel mensen nog het trauma zitten van zo’n aanslag. Een voorbeeld hiervan was bijvoorbeeld het incident een paar dagen later met een rotje (lees vuurwerk), waardoor een heuse “stampete” op gang kwam.

Dit aspect is veelzeggend over de manier waarop mensen bepaalde zaken verwerken. Een militair met PTSS (post traumatische stress stoornis) geneest immers ook niet in 1 dag. Aan dit aspect wordt vaak te snel voorbij gegaan. Dat is in combinatie met terrorisme voor een normale burger al helemaal wat anders. In het cognitieve geheugen van mensen worden dit soort zaken vrij snel getriggerd wat leidt tot een ander soortige reactie dan dat mensen zich voornemen.

Ooit was een slogan van Warchild wat deze situatie beschreef als volgt:

Help Warchild de oorlog uit een kind te halen!

Huub Teesing hoopt dat mensen zich gaan beseffen van de impact die hun daden hebben en de consequenties die dit tot gevolg hebben.